کودک زودرنج به لحاظ عاطفی به راحتی درهم می شکند. آن ها اغلب گریه می کنند، نگران این هستند که به دردسر بیفتند و به اطمینان خاطر زیادی نیاز دارند. آن ها همه چیز را به شدت احساس می کنند. این به این معنی است که آن ها خیلی هیجان زده، عصبانی و فوق العاده می ترسند.برخی از کودکان زود رنج فقط از لحاظ عاطفی حساس نیستند، این کودکان نسبت به هر چیز فیزیکی که آنها را تحریک کند مثل صداهای بلند و نور حساس هستند. آن ها ممکن است از جمعیت زیاد بترسند و برای مقابله با هر نوع تغییر تلاش کنند. در نتیجه، کودکان زود رنج برای امتحان کردن چیزهای جدید مردد هستند و برای مقابله با نا امیدی مبارزه می کنند.
فهرست مطالب
- کودک حساس و زودرنج، به چه کودکانی می گویند؟
- نشانه های رفتار کودک زودرنج چیست ؟
- چگونه باید با کودکان حساس و زودرنج رو به رو شد؟
- معرفی الگوی های صحیح رفتار والدین با کودکان زود رنج
- سخن پایانی و سوالات متداول
کودک حساس و زودرنج، به چه کودکانی می گویند؟
کودکان بسیار حساس با سیستم عصبی بسیار حساس متولد شده اند و حتی به کمترین شرایطی که ممکن است برای دیگران هیچ اهمیتی نداشته باشد، به سرعت واکنش نشان می دهند. چنین کودکانی علاوه بر واکنش سریع، به همه مسائل پیرامون خود نگاه عمیقی دارند. آنها به راحتی با مشاهده پریشانی عاطفی در دیگران، آشفته و مضطرب می شوند. این دسته از کودکان یا بسیار آرام و درون گرا هستند و به راحتی می توان آنها را تربیت کرد یا ذاتاً بسیار فعال، لجباز و طلبکارند.البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله معایب اختلاف طبقاتی را بخوانید. همه کودکان بسیار حساس معمولاً نسبت به محیط عاطفی و جسمی خود حساسیت فوق العاده ای نشان می دهند.
نشانه های رفتار کودک زودرنج چیست؟
- گریه و زاری: زمانی که کودک شروع به گریه می کند، در طول روز به مدت طولانی و مداوم گریه می کند.
- بی قراری: به نظر می رسد که از اوضاع راضی نیستند، آنها سعی خواهند کرد با اشیاء خاص یا حتی خودشان درگیر شوند و دائماً در حال حرکت هستند.
- التماس کردن:اگر خواسته های آن ها برآورده نشود، شروع به التماس می کنند و ممکن است به رفتارهای دراماتیک دست بزنند.
- عصبانیت: هر گفتگویی با آن ها به یک پاسخ تحریک آمیز خاتمه می یابد. هر گونه اقدام جزیی ممکن است باعث ناراحتی آن ها شود.
- قطع ارتباط: کودک کاملا ارتباط را با شما قطع می کند.
چگونه باید با کودکان حساس و زودرنج رو به رو شد؟
وجود یک کودک بسیار حساس در خانه دشوار و یا حتی گاهی کلافه کننده است. پرورش این کودکان برای والدین نوعی چالش به شمار می آید. با این حال، والدین باید آنها را همانطور که هستند بپذیرند و درک کنند. این دسته از کودکان بسیار باهوش، شوخ طبع و بسیار شهودی هستند و مشاهدات خوبی دارند. همدلی بالای این کودکان موجب می شود شخصیت منحصر به فردی داشته باشند.البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله خوش گذرانی با خانواده را بخوانید.در ادامه با برخی از راهبردهای فرزندپروری برای رویارویی با یک کودک بسیار حساس آشنا می شوید:
۱- به او اجازه دهید زمانی را “تنها و برای خودش” باشد
درک و پذیرش کودکان بسیار حساس مهم ترین کاری است که والدین می توانند برای آنها انجام دهند. یک کودک بسیار حساس برای شارژ مجدد خود به کمی فضا و زمان نیاز دارد. این به اندازه تنفس برای او مهم است.
۲- کمی با کودک همدلی کنید
یکی از رایج ترین سؤالاتی که والدین در مورد کودکان حساس و زودرنج می پرسند این است که چگونه می توان به او کمک کرد؟ خوب، درک و همدلی با آنها تنها کاری است که می توانید انجام دهید. این نکته را بدانید که وجود یک کودک بسیار حساس در خانه به معنای ترس بیشتر، خشم بیشتر، صدمات بیشتر و گریه بیشتر است. والدین این کودکان بعضی اوقات واقعاً کلافه می شوند و حتی صبر و شکیبایی خود را از دست می دهند اما شما به عنوان پدر یا مادر اگر فرزندتان بیش از حد حساس است، باید کنترل او را به دست بگیرید.
۳- پذیرش را تمرین کنید
هرگز به خاطر ویژگیهای خاص او از دیگران عذرخواهی نکنید. او با آن ویژگی ها به دنیا آمده است و وقتی در حضور او از دیگران پوزش می خواهید، این احساس را به او می دهید که عواطف، همدلی، حساسیت، احساس و رفتار او صحیح نیست و این منجر به کاهش عزت نفس او خواهد شد.
۴- کاری کنید که کودک آرام آرام بر ترس غلبه کند
اگر از کودک بسیار حساس خود بخواهید کاری را که از آن متنفر است یا از می ترسد، انجام دهد به او کمک می کنید تا بر ترس خود از آن مسئله یا موقعیت غلبه کند. اما این کار باید با سرعت تدریجی و نه با عجله انجام شود.البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله صمیمیت با خانواده را بخوانید.
به عنوان مثال، او ممکن است از پوشیدن یک ژاکت کشباف که بدن او را می خاراند، احساس ناخوشایندی داشته باشد، می توانید از او بخواهید به مدت کوتاهی آن را به تن کند. وقتی از او تعریف می کنید، دفعات بعد دوست دارد مدت بیشتری این لباس را بپوشد. این کار را با دقت و ظرافت انجام دهید تا فکر نکند برایش تنبیه قائل شده اید.
۵- یک حیوان خانگی بگیرید
کودکان بسیار حساس حیوانات را دوست دارند. بنابراین از تمایل خودشان استفاده کنید و یک حیوان خانگی بگیرید. یک حیوان خانگی در خانه علاوه بر اینکه یک همبازی برای او محسوب می شود، او را آرام می کند. قبل از تهیه حیوان خانگی اطمینان حاصل کنید که کودک به حیوانات خانگی حساسیت ندارد.
۶- برای کودکان بسیار حساس از روشهای انظباطی سخت استفاده نکنید
استفاده از روشهای تنبیهی سخت مانند کتک زدن یا داد زدن برای کودکان حساس، شرایط را بدتر می کند. او ممکن است برعکس با جیغ زدن، گریه کردن و بدخلقی و عصبانیت پاسخ دهد. بنابراین، برای تربیت کودکان بسیار حساس باید از روشهای دیگری استفاده کرد. به عنوان مثال به کودک خیلی حساس نباید گفت اگر بستنی بخوری تنبیه می شوی، بلکه با او در مورد مضرات بستنی هنگام سرماخوردگی صحبت کنید.
۷- وقتی کودک ناراحت است با او صحبت کنید
وقتی می بینید فرزندتان گریه می کند، از او بپرسید چه چیز او را ناراحت کرده است. کمی با چرب زبانی به او کمک کنید به سوالات جواب دهد. بعد از اینکه دلیل آن را فهمیدید از او بپرسید برای بهتر شدن حالش ، چه کاری می توانید انجام دهید. شاید لازم باشد با ارائه راه حل به او کمک کنید. بعضی از این کودکان مدتی گریه می کنند و بعد علت ناراحتی خود را به زبان می آورند.
۸- به آنها کمک کنید در برابر زورگوها بایستند
کودکان حساس و زودرنج حتی ممکن است حتی در شرایط عادی نیز گریه کنند یا رفتاری متفاوت از بقیه نشان دهند. از این رو همیشه در معرض آزار و اذیت سایر کودکان در مدرسه هستند. در چنین شرایطی ابتدا به کودک خود بیاموزید نترسد.
اگر چنین شرایطی پیش آمد، به او بگویید که باید چهره ای شجاعانه و با اعتماد به نفس در مقابل زورگویان به خود بگیرد و موضوع را با معلم در میان بگذارد. همچنین ، به او بیاموزید به جای اینکه تنها راه برود، در میان جمعیت قدم بزند. به عنوان پدر و مادر، می توانید با معلم و سایر مسئولین مدرسه درباره شرایط او صحبت کنید.
۹- سعی نکنید کودک را تغییر دهید
شما نمی توانید به کودکان حساس و زودرنج کمک کنید مگر اینکه مانند او فکر کنید. آنها اینگونه متولد شده اند. آنها را بپذیرید و سعی نکنید آنها را تغییر دهید. تلاش برای تغییر یک کودک بسیار حساس به جز آسیب به رشد کلی او، نتیجه دیگری به همراه ندارد.
۱۰- کودک بسیار حساس را با تمام ویژگی هایی که دارد، بپذیرید و قدر بدانید
یک کودکان حساس و زودرنج بسیار حساس دارای ویژگی های خوب بسیاری است که می توانید به آن افتخار کنید. خواهید فهمید که او بیش از سایر همسالانش نسبت به انسانها وحیوانات مراقب، دلسوز و همدل است. او درک بسیار بالایی دارد و می تواند به خوبی دیگران را درک کند. کودکان حساس بسیار خلاق هستند و نویسندگان، داستان نویسان ، بازیگران و هنرمندان بزرگی خواهند شد. با این اوصاف، کودک بسیار حساس خود را بپذیرید و قدر شخصیت فوق العاده اش را بدانید.
۱۱- به کودک بسیار حساس خود کمک کنید تا آرام باشد
برخی تمرینات سبک به حفظ آرامش و راحتی کودکان حساس و زودرنج بسیار کمک می کنند. شما می توانید نیم ساعت جلسه پرانایاما و یوگا را در برنامه روزمره کودک بگنجانید. برای تشویق او نیز می توانید با او همراه شوید. ثبت نام در یک کلاس هنری، رفتن به گردش شبانه یا پیاده روی در آرامش و آسایش او نقش بسیار زیادی دارد.
۱۲- نوازش کودکان
برای تعریف از او، کودکان حساس و زودرنج را نوازش کنید و در آغوش بگیرید تا احساس کند مورد علاقه و حمایت شما قرار دارد. قبل از هر کاری، باید بدانید چه راهبردی برای فرزند شما مفید واقع خواهد شد. در بسیاری مواقع راهکاری که برای یک کودک موثر واقع می شود برای دیگری به کار نمی آید. بنابراین درک کودکان حساس و زودرنج اهمیت بسیار زیادی دارد و به او کمک می کند به عنوان یک فرد حساس سالم رشد یابد.
معرفی الگوی های صحیح رفتار والدین با کودکان زود رنج
حساسیت آن ها را بپذیرید
اگر کودک زودرنج است، سعی نکنید خلق و خوی آن ها را تغییر دهید. به جای دیدن گریه و زاری کودک خود بر نقاط قوت و استعداد او تاکید کنید. درک این که چه چیزی ممکن است برای یک کودک عادی آسان باشد، می تواند برای یک کودک زود رنج بسیار مشکل باشد.بنابراین همانگونه که این بخش از نمناک اشاره می کند به جای دلسرد کردن کودکان از تجربه احساسات بزرگ، بر آموزش آن ها برای مقابله با احساسات خود به شیوه ای مناسب اجتماعی تمرکز کنید.
کودکان زمان استراحت داشته باشند
کودکان زود رنج می توانند تحت تاثیر جمعیت زیاد، نور و محیط های آشفته قرار بگیرند. بنابراین مهم است که از برنامه بیش از حد کودک خود اجتناب کرده و فعالیت های فوق برنامه را محدود کنید، همچنین زمان های استراحت در خانه را که فرزندتان احساس امنیت و آرامش کند را فراهم کنید.
محدودیت هایی را تنظیم کنید
اگر چه ممکن است خنثی کردن قوانین برای اجتناب از تربیت یک کودک زودرنج وسوسه انگیز باشد، اما در دراز مدت استثنا وجود نخواهد داشت.در حالی که انعطاف پذیری شما مهم است، فراموش نکنید که آموزش به کودکان درمسئولیت پذیری بزرگسالی آنها کمک می کند. اگر خیلی راحت باشند، آمادگی مقابله با دنیای واقعی را نخواهند داشت.
تلاش های آن ها را تحسین کنید
بچه های زود رنج نیاز به تشویق زیادی دارند. تلاش های فرزندتان را تحسین کنید، حتی اگر موفق نباشند. کودکانی که به طور متناوب مورد تمجید قرار می گیرند، اعتماد به نفس بیشتری دارند.هدف این است که تلاش های کودکان را به جای نتایج کار آنها مورد تحسین قرار دهید.
به کودکان پاداش بدهید
کودکان زود رنج اگر دچار مشکل شوند احساس بدی را تجربه می کنند. مثلا به جای آن که بگویید:نمی توانی دسر بخوری، مگر اینکه تمام شام خود را بخوری، بگویید:اگر تمام شام را بخوری به تو دسر می دهم. پاداش دادن به کودکان کمک می کند رفتار خود را تغییر دهند.
کلمات احساسی به کودکان یاد بدهید
کودکان زود رنج باید یاد بگیرند چطور احساسات خود را با کلمات بیان کنند و باید روش های مناسب را یاد بگیرند تا با آن احساسات کنار بیایند. کودکان زود رنج اغلب به والدین نشان می دهند که نسبت به رفتارهای خود چه احساسی دارند. به کودکان بیاموزید که چگونه احساسات خود را با کلمات مشخص کنند.
حل مساله را به کودکان بیاموزید
کودکان زود رنج اغلب اوقات احساس درماندگی می کنند و ممکن است ندانند چگونه واکنش نشان دهند. در این شرایط، مهم است که آن ها بدانند چطور از راه حلی که می تواند استرس و اضطراب را تسکین دهد، استفاده کنند. بنابراین والدین باید به آن ها یاد بدهند چطور در حل مساله درگیر شوند.
داشتن مهارت های حل مساله می تواند تفاوت بزرگی در زندگی روزمره کودک داشته باشد. به کودکان خود دستور العمل گام به گام برای مقابله با مشکلات را آموزش دهید تا آن ها اعتماد به توانایی خود برای رسیدگی به وضعیت های ناخوشایند را به دست آورند.
به کاربردن مجازات منطقی
کودکان زود رنج مانند هر کودک دیگر به مجازات منفی نیاز دارند. تنها به این دلیل که یک کودک گریه می کند یا احساس بدی دارد، به این معنا نیست که آن ها باید از عواقب کار فرار کنند. بنابراین، دقت کنید زمانی که فرزندتان قوانین را نقض می کند، مجازاتی را برای آنها در نظر بگیرید.
دور کردن آنها از محیط های شلوغ
برای کم کردن حساسیت روحی و روانی کودک زودرنج خود، باید او را از محیط های پرسر و صدا و شلوغی که احساس می کنید فرزندتان اذیت می شود دور نمائید تا به وضعیت عادی بازگردد. زیرا ممکن است عدم تحمل مکان های پر سر و صدا منجر به تشدید حساسیت فرزندتان گردد.
به آن ها فرصت بدهید
یک کودک نمی تواند سریعا خود را از یک مرحله اضطراب عاطفی نجات دهد. آن ها کج خلقی و طغیان می کنند. برای آن ها یک فضای امن فراهم کنید و زمان مناسب بدهید. به تدریج خسته شده و به واقعیت برمی گردند و شروع به درک مسائل می کنند.
محرک ها را شناسایی کنید
ممکن است الگوهای خاص یا سناریوهایی وجود داشته باشد که کودک شما را در وضعیتی از زود رنجی قرار می دهد. با آن ها حرف بزنید تا بفهمید چه اتفاقی ممکن است افتاده باشد و بفهمید چه چیز دیگری می تواند وجود داشته باشد که نمی تواند به شما بگوید.
یادداشت برداری انجام دهند
دانشمندان و درمانگران در سراسر دنیا در مورد فواید ذهنی خاطره نویسی صحبت کرده اند. انجام این کار از دوران کودکی راه خوبی برای فرزند پروری یک کودک زودرنج است.
توقع کودکان را زیاد نکنید
هنگامی که والدین فرزند خود را پر توقع تربیت می کنند، به تدریج کودک در برابر مخالفت های پدر و مادر، کم تحمل شده و به مرور زودرنج می شود. بنابراین والدین باید نسبت به تامین نیازهای فرزندان، قوانینی داشته باشند و به خواسته های غیر منطقی و بیش از حد کودک پاسخ منفی بدهند.
حواس کودک زودرنج را پرت کنید
بسیاری از والدین فکر می کنند نظم دادن یک کودک زود رنج راه درستی است. با این حال، بهتر است تلاش کنید تا حواس آن ها به یک فعالیت دیگر پرت شود تا ذهن آن ها را از چیزی که بر آن تاثیر می گذارد، منحرف کنید. این کار به کودکان کمک می کند با استرس خود کنار بیایند.
سخن پایانی
شما در این مقاله با رفتار با کودک حساس زودرنج آشنا شدید.همچنین از نشانه ها و حساسیت های آن ها آگاه شدید.اگر سوال یا نظری دارید آن را در کامنت مطرح کنید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.
سوالات متداول
خیر. شاید کودکان بسیار حساس برون گرا، پرحرف و عاشق دیگران به نظر برسند، اما خیلی زود بیش از حد تحریک می شوند. بنابراین به زمان شخصی یعنی زمانی نیاز دارند که فقط مختص خودشان باشد و ارتباط خود را با دنیای اطراف قطع سازند.
۱- همدلی در آنها موج می زند. ۲- بیش از حد تحریک می شوند. ۳- آنها همیشه سعی می کنند دیگران را از خود راضی نگه دارند. ۶- از هر چیز منفی بیزار هستند.